28 Kasım 2012 Çarşamba

özlediğim yerler gibisin


Özlediğim yerlere gidememek gibi, uzaktan seyreyliyorum işte… Biliyorsun korkuyorum da gelemiyorum, gelirsem biliyorum, dönemem…
Dönememekten korkuyorum, boğazımda düğüm sesim kısık kalır da bağıramam biliyorum… Görürsem seni çağıramam biliyorum
Gelirsem dönemem işte
O yüzden uzaktan ağlıyorum
Bakıyor gibi ama göremiyor gibiyim…
Nasıl da acı bir his; bir bilsen sesini duyamıyorum ama sen, konuşuyorsun sanki…
Kulağımda çınlayan gel sesleri
Acı veriyor biliyor musun? Ama öyle ki kopamıyorum
Kusura bakma git diyemem, sen gitmek istesen gönderemem
…Böyle acıların dilsiz olduğu yerden çağırıyorum seni gel beni al diye… İşte dilsizim ya ondan duymuyorsun… Zaten ellerim ağzımda ,  ellerim gözlerimde çağırsam da duyma diye görme diye…Gelememek için ellerim gözlerimde…

Aslında biliyorum sen de bıraktığım gibi değilsin, bıraktığım yerlerde aynı değil… Zamanla değişirmiş ya her şey… Sararmış fotoğraf kareleri gibi aradıklarım yok artık, hepsi geri de kaldı…
Giderken dönüp bakmadım desem, yalan olur
Yalan olur bağırmadım, çağırmadım desem… Sessizdi çığlıklarım o kadar. Sen duymadın, ben bağırmadım… Kalakaldık mazi de

Hiç yorum yok: